εφηλίδα

εφηλίδα: η (ΑΜ ἔφηλις και ἐφηλίς, Α ιων. τ. ἔπηλις)

μικρή κηλίδα τού προσώπου, υποκάστανου ή υποκίτρινου χρώματος, κν. φακίδα

νεοελλ.

(ναυπ.) μικρή μεταλλική περόνη που χρησιμοποιείται στη ναυπηγική για τη συγκράτηση γόμφου ή άλλου αντικειμένου

αρχ.

1. σιδερένιο έλασμα για τη στερέωση καρφιού

2. λέπρα («ἔφηλις ἀργινόεσσα», Νίκ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Τεχνικός όρος με ποικίλες σημασίες, οι οποίες καθιστούν την ετυμολ. τής λέξεως αβέβαιη. Οπωσδήποτε συνδέεται με το ἧλος* «καρφί» και πιθ. προήλθε από τη φρ. ἐφ' ἥλου (ὤν) με σημ. «αυτό που βρίσκεται πάνω σε καρφί» ή «το άνω τμήμα τού καρφιού» ή «αυτός που έχει εφοδιαστεί με καρφί». Από άλλους θεωρήθηκε μεταρρηματικό τού εφηλῶ (< επί + ἧλος) «καθηλώνω, καρφώνω, στερεώνω», ενώ, τέλος, άλλοι τό συνέδεσαν με το ἥλιος*].

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

ἐφηλίδα — ἐφηλίς rivet fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κασκαβάλι — το 1. κασέρι 2. ναυτ. α) είδος μεταλλικής περόνης που συγκρατεί το καρφί, εφηλίδα β) το σχαστήριο. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. kaşkaval ή ιταλ. cacio cavallo] … Dictionary of Greek
πιτσυλάδα — και (δ. γρφ.) πιτσιλάδα, η, Ν [πιτσυλίζω / πιτσιλίζω] στίγμα τής επιδερμίδας, φακίδα, εφηλίδα … Dictionary of Greek
φακίδα — η, Ν η εφηλίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < φακός/ φακή + κατάλ. ίδα (πρβλ. δεσμ ίδα)] … Dictionary of Greek
φακός — Οπτικό σύστημα από ένα οπτικό ομοιογενές διαφανές μέσο, που καταλήγει σε δυο επιφάνειες (πλευρές)· οι φ. χρησιμοποιούνται μεμονωμένοι (π.χ. μεγεθυντικοί φ.) ή ως μέρη σύνθετων οπτικών συστημάτων με σκοπό να δώσουν στον παρατηρητή μια προσιτή… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias